Sindirim sisteminizde açlığı ve iştahı kontrol eden iki temel hormon vardır. “Ghrelin” midenizde salgılanır ve iştahınızı artırır. Mideniz boş olduğunda, yemek istediğini belirtmek için ghrelin salgılar. “Leptin” ise beyninize tok olduğunuzu bildirir. Yemek yerken, hücreleriniz bunu salgılar ve yemeyi kesersiniz. Beslenme alışkanlığımızı etkileyen en kötü etkenlerden biri, yüksek fruktozlu mısır şurubudur (HFCS); bu, meşrubatlarda ve diğer tatlı, işlenmiş yiyeceklerde bulunan şeker karşılığıdır. Sorun, HFCS nin leptin salgılanmasını engellemesidir, dolayısıyla asla doyduğunuza dair mesajı almazsınız. Ayrıca, asla ghrelini kesmez, bu yüzden mideniz yemekle dolsa bile sürekli olarak aç olduğunuz mesajını alırsınız. Hormonlarımız üzerindeki çifte darbe, kolektif kötülüğümüze büyük ölçüde tesir etmiştir. Birçok Amerikalı kadının günlük kalori alımının yarısını salata soslarından karşıladığı düşünülürse {hepsi HFCS içerir), sorunu anlayabilirsiniz. Yiyecek üreticileri yağı eleseler bile, şeker ve HFCS ile açığı kapamaktadırlar ki bu besinler hiçbir besleyiciliği olmayan boş kalorilerdir. Uyku sırasında, beyniniz de bağırsak fonksiyonlarında önemli rol oynar. Daha az yemek istiyorsanız, daha çok uyuyun. Yeterince uyumadığınızda, daha fazla ghrelin ve daha az leptin salgılanır. Bu yüzden, uykusuzluk da HFCS ile benzer bir sonuç doğurur.
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.